I czytanie:2 Sm 7, 1-5. 8b-12. 14a. 16 Królestwo Dawida będzie trwało wiecznie

Psalm:Ps 89 (88), 2-3. 4-5. 27 i 29 (R.: por. 2a) Na wieki będę sławił łaski Pana.

II czytanie: Rz 16, 25-27 Tajemnica ukryta dla dawnych wieków została objawiona

Ewangelia: Łk 1, 26-38 Maryja pocznie i porodzi Syna

«Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą,

błogosławiona jesteś między niewiastami ».

Łk 1,28

Stojąc u progu Bożego Narodzenia chciejmy dziś potowarzyszyć Maryi w chwili zwiastowania. Zatrzymajmy się przy spotkaniu Archanioła z Maryją i zaczerpnijmy obficie z doświadczenia Jej serca.

Patrzmy z uwagą na Maryję, która otwiera się, która przyjmuje w sobie Boga.

Łaska adwentowej drogi, którą przemierzamy przemienia. Syn Boży, Słowo Wcielone wchodząc w naszą codzienność, każdą naszą rzeczywistość uświęca Swą obecnością. Bóg jest z nami, jest pośród nas i patrzy inaczej niż my. Pokorna dziewczyna z Nazaretu staje się Matką Boga, najmniejsze wśród plemion judzkich Betlejem staje się miejsce narodzin Boga. Maryja zgodziła się na propozycję Boga i zgodziła się na wszystkie konsekwencje wynikające z przyjęcia. Zaufała i czytelnie przemawia do nas swoja postawą. Postawą, którą powierza swoje życie woli Pana w całkowitej wolności i odpowiedzialności. Postawą, którą wyraża w swoim myśleniu, decyzjach i działaniu. Zaufajmy i my. Pełnienie woli Boga w naszym życiu to wielokroć pozorne drobiazgi. To codzienny wybór miedzy: widzieć-nie widzieć, chcieć usłyszeć- nie chcieć usłyszeć. Ile razy to my zamykamy oczy i … płaczemy, że nie widzimy.