V Niedziela Wielkiego Postu 2019
J 8, 1-11
„ Kobieto, gdzie oni są? Nikt cię nie potępił?
Ona zaś odparła: Nikt Panie.
Wtedy jej oświadczył: Ja też cię nie potępiam.
Idź, lecz odtąd już nie grzesz.”
Ile razy my potępiamy samych siebie „biczując się” myślami, że jesteśmy tacy czy inni, że nie dorastamy innym do tak zwanych pięt, że grzeszymy tak, że nic dobrego z tego nie może wyniknąć, obmawiamy innych, wyśmiewamy się, krytykujemy… A tym czasem zapominamy o KIMŚ kto jest i chcę to wszystko zmienić, naprawić za nas, pomóc nam, żebyśmy nie skupiali się tylko na sobie.
Dialog Jezusa z kobietą złapaną na cudzołóstwie pokazuje nam coś czego często nie potrafimy zrobić bądź też zapominamy o tym – spojrzeć na siebie i innych z miłością oczami Jezusa. On przecież nikogo, absolutnie nikogo nie potępią. Jedno proste i krótkie zdanie skierowane do kobiety: „ Ja też cię nie potępiam. Idź, lecz odtąd już nie grzesz” sprawia, że z ust Jezusa wylewa się morze ojcowskiej miłości i zatroskania o jej życie. Jemu zależy na niej, nie chcę, żeby była zniewolona grzechem, chcę ją uwolnić, sprawić, żeby żyła szczęśliwie.
IV NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 2019
"Kto pozostaje w Chrystusie jest nowym stworzeniem"
Nowość życia, jaką obdarza nas Chrystus nie jest darem łatwym do przyjęcia przez wielu z nas. Paradoksalnie - najtrudniejsze w tym darze jest to, że trzeba go przyjąć za darmo, nie licząc na swoje zasługi i starania. Łatwiej jest "zarobić" niż "przyjąć" za nic, a często nawet - wbrew. Wbrew naszym słabościom, niewiernościom i upadkom w grzech. Wielu z nas życie, doświadczenia, relacje - nie pokazały, co znaczy być kochanym za nic. Dla takich osób darmowa łaska Jezusa Chrystusa może być darem, który boli.