Jezus pokazuje się nam jako doskonały Nauczyciel. Widzimy Go, jak naucza o pokucie. Przez  Jana dopełnia się Stare Przymierze, a przez Jezusa przychodzi Nowe, jako potwierdzenie tego, co Jan nauczał.

Jezus jest widziany w Galilei- gdzie się usunął , aby pokazać nam przykład, jak mamy uciekać przed niebezpieczeństwami pokusy. Bo nie można powiedzieć, że On bał się o siebie. Pokazuje nam, by nie szukać pokus, ale ich unikać i odsuwać je.

Na Nim spełnia się zapowiedź Izajasza. Oto przychodzi do krainy ciemności-krainy,  która doświadczyła gniewu Bożego. Właśnie to miejsce jako pierwsze nawiedziło światło.  Ta światłość zapowiadana była przez proroków. Tym światłem jest Chrystus, który jest obrazem niewidzialnego Boga. Każdy nauczyciel jest światłem dla tych, których oświeca nauczaniem. Ale Chrystus był światłością wielką.

On wzywa każdego do pokuty, bo nie można inaczej otrzymać łaski Bożej, jeśli nie zostanie się oczyszczonym z grzechu. Bóg przygotował dla nas Królestwo niebieskie, jest ono w nas. Oto zbliża się wielka nagroda, kończy się czas oczekiwania. Radość dla sprawiedliwych. Ewangelista pokazuje nam Jezusa, który przechodzi obok Jeziora Galilejskiego i tam ujrzał Szymona Piotra i Andrzeja.  Tu ma miejsce ich powołanie przez Pana. Zaskakujący jest ich radykalizm w odpowiedzi na wezwanie Jezusa. „ A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim”. Bo nie ma drogi pośredniej. Pozostawili swoje sieci i swojego ojca. Jezus powołuje ich, aby stali się rybakami ludzi, błyszczeli nie mądrością świata, ale prostym głoszeniem słowa Bożego i apostolatu głoszonej mądrości Boga. Oni nie wahali się- usłyszawszy wezwanie z wiarą i posłuszeństwem oderwali się od pracy i poszli za Jezusem. 

Takiego posłuszeństwa wymaga od nas Jezus, abyśmy byli świadkami Jego słowa, nie odkładali wezwania Boga nawet na jedną chwilę. Bo Królestwo Boże warte było porzucenia sieci, łodzi i ojca. Chrystus chce przychodzić do ciebie, chce mówić, że jest twoim Panem, Nauczycielem- ale trzeba nam jak Piotr i Andrzej nieustannie zostawiać nasze sieci- czyli dotychczasowy sposób życia, nasze dobra materialne- dla dóbr niebieskich, zostawiać  rodziców, aby stawać się duchowymi rodzicami wszystkich ludzi. Trzeba nam pytać się – jak być w łodzi Kościoła, jak przynosić ryby dla Królestwa niebieskiego?

Liturgia słowa II niedzieli okresu zwykłego roku A zaczyna się od zdania, które od razu przekłuwa naszą uwagę:  „Pan rzekł do mnie: Tyś sługą moim Izraelu, w tobie się rozsławię”. Dalej jeszcze mocniej Bóg woła, że to zbyt mało: „Ustanowię cię światłością dla narodów”. Jak ja, czytając dziś te słowa mam być światłem dla narodów, jak być sługą Boga, kiedy jestem grzesznikiem? Odpowiada nam św. Paweł w liście do Koryntian, jest to możliwe w Chrystusie. W Nim jesteśmy uświęceni i powołani do świętości.

 W Ewangelii Jan Chrzciciel wskazując na Jezusa powie; „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. Jezus zniszczył mój grzech i uczynił mnie świętym. W Biblii święty jest tylko Bóg i to co do niego należy. Chrystus więc, swoją ofiara sprawił, że należę do Niego. Daj mi swego Ducha, abym każdego dnia stawał się coraz bardziej do Niego podobny i w ten sposób swoim życiem uwielbiał Boga.

W psalmie będziemy śpiewać „ Radością dla mnie jest pełnić Twoja wolę mój Boże”. Jaka jest ta wola dla mnie dziś? Słowo mówi wprost, moim życiem mam służyć Bogu i być Jego światkiem. Wiem to dobrze, ale czy zawsze pamiętam, że żyję po to, aby chwalić Boga i głosić pokój, które przynosi?

Zapraszamy na najbliższe 
dni skupienia dla dziewczyn:

24-26 stycznia 2014 r. Kraków

Dni skupienia są okazją do pogłębienia i umocnienia swojej przyjaźni z Jezusem. To  czas na modlitwę wspólnotową, indywidualną, spotkanie ze Słowem Bożym, okazja do rozmowy, zadania pytań, Spowiedzi świętej.

Jest to również czas poznania życia zakonnego i charyzmatu sióstr pijarek. To czas wzajemnego ubogacania się. 
Są one przeznaczone dla dziewczyn od lat 16-stu.

Rozpoczęcie - zawsze w piątek dnia o godz. 18.00. Zakończenie - ostatniego podanego dnia przed południem. Przyjazd - wyłącznie po wcześniejszym zgłoszenia wyłącznie na numer telefonu 516 53 22 63

Serdecznie zapraszamy!

WIERNOŚĆ

Spotkanie odbyło się już ósmy raz. Na zaproszenie odpowiedziały i przyszły 24 Panie. Dzień skupienia przeznaczony jest dla Mam uczniów z naszych krakowskich szkół, ale także dla osób, które czują potrzebę duchowego umocnienia. Tematyka spotkań jest każdorazowo inna. Tematem tego dnia była wierność.

Wprowadzeniem do skupienia była medytacja obrazu Jezusa Miłosiernego, którą poprowadziła s. Urszula. Siostra przedstawiła również  pierwszą cześć konferencji. Było to rozważanie Słowa Bożego- przymierze Boga z Abrahamem.

To Bóg czyni siebie odpowiedzialnym za wierność przymierzu, On jest obrońcą każdego człowieka szczególnie, gdy doświadcza trudności, pokus. Człowiek w swoim posłuszeństwie przygotowuje niejako tyle, na ile jest w stanie Bogu odpowiedzieć na jego wezwanie.

Po usłyszanym słowie, była możliwość wspólnej rozmowy i dzielenia się przemyśleniami. 

Drugą część konferencji poprowadziła p. Aleksandra Krząstek, uczestniczka, mama i inicjatorka spotkań. Pani Ola mówiła o wierności w małżeństwie. Porównała tę wierność do płynącej po morzu łodzi, w której każdy z małżonków trzyma wiosło i jest odpowiedzialny za wspólny kurs do celu. Celem jest dopłynięcie do przystani, którą jest Niebo. Mając świadomość mgieł, burz na morzu, także i w życiu, bywa różnie ze zbliżaniem się do celu i trzymaniem kursu. Stąd czasem wiosłuje jedna, to innym razem druga osoba. Ale wiernością tej wiosłującej łódź porusza się zbliżając do celu. W tych szczególnie trudnych momentach – łodzią zawsze kieruje i czuwa nad całością Bóg.

Po konferencji – był czas na osobiste spotkanie podczas Adoracji Najświętszego Sakramentu,  spotkanie się z Panem Jezusem w sakramencie pojednania. Zwieńczyliśmy to wspólną Eucharystią – jako dziękczynienie i uwielbienie Boga za wszystkie dary, jakimi zostałyśmy obdarowane. Eucharystię celebrował o. Dariusz Bakalarz- pijar.

Po uczcie duchowej nadszedł czas na posilenie naszego ciała, czyli poczęstunek i chwila na krótkie echo po dniu skupienia. Był to moment na dzielenie się obfitością, jaką obdarował nas Bóg. Jak wynikało z wypowiedzi, dzień był bardzo udany, a osoby otrzymały to, czego oczekiwały. Dla jednych były to odpowiedzi na pytania, które nurtowały serce, umocnienie i wyciszenie wewnętrzne, poukładanie spraw życiowych, radość z kolejnego dobrego dnia. Do następnego spotkania, czyli do 5 kwietnia otrzymałyśmy w losowaniu zadanie- aby w darze modlitwy nieść jedną osobę.

Panu Bogu za radość tego dnia, jak również sobie nawzajem zapraszamy odważne Panie na kolejne takie skupienie dla Mam. 

zdjęcia już wkrótce...