Słowem, które najmocniej powtarza się tej niedzieli jest „światło”. prorok Izajasz pisze, że do znękanej ziemi Zabulona i Neftalego przyjdzie światło, które rozproszy ciemność, zwycięży śmierć i przywróci życie. Kto jest tym Światłem? Psalm responsoryjny nam odpowiada-Pan. Tylko Bóg ma moc, aby zwyciężyć ciemność, śmierć.

Ewangelista Mateusz powraca do słów Proroka Izajasza pisząc o Jezusie, który przychodzi do Kafarnaum. Jezus przychodzi na pogranicze, do ziemi zamieszkanej przez pogan, ziemi z dala od Świątyni i oficjalnego kultu. Przychodzi, aby w tym miejscu spotkać się z każdym z nas. Przychodzi i jak do Piotra, Andrzeja, Jakuba i Jana woła nas po imieniu. Prosi tylko o jedno, abyśmy Mu zaufali i poszli za Nim. Jak „na początku” Bóg rzekł i z chaosu stało się światło, tak Pan wypowiada moje imię i ja pojawiam się w świetle i jestem światłem”; jestem synem, córką Boga, a bratem siostrą dla innych dookoła mnie.

Słuchamy, że uczniowie pozostawili wszystko i poszli. nie jest to utrata, choć wiele możliwości się za nimi zamknęło. Wybrali jednak tę jedną, która dała im największą radość. Podpisem Boga pod dobrym wyborem jest „pocieszenie” przed, ale przede wszystkim po decyzji.

Prośmy Pana, abyśmy nie zamykali oczu przed spojrzeniem Jezusa, nie byli głusi na Jego Słowo i słyszeli swoje „imię” wypowiadane Jego ustami.

Słowo przeznaczone przez kościół na tę niedzielę można czytać w kluczu powołania do bycia świadkiem Chrystusa. dobrze mówi o tym werset psalmu  „W zwoju księgi jest o mnie napisane:radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, a Twoje prawo mieszka w moim sercu”. Rodzi się pytanie „Jaka jest ta wola Boga wobec mnie i czy ja dziś naprawdę ja pełnię?Pomaga na to odpowiedzieć trochę pierwsze czytanie z Księgi Proroka Izajasza. Mówi ono o słudze Boga, którego On ukształtował i przygotował, aby Ten był potem Jego świadkiem. Moje powołanie więc od urodzenia- to bycie świadkiem Chrystusa wobec dzisiejszego świata. Pojawia się drugie pytanie: Jak mam świadczyć? Co robi świadek?.

Święty Paweł w drugim czytaniu odpowie- po prostu żyj w zgodzie ze swoja wiarą i na chwałę Boga, czyli bądź świętym. Ewangelia ukazuje zaś nam prawdziwego świadka Chrystusa- Jana Chrzciciela. Nie wskazuje on w swoim życiu na siebie, ale cały jest skierowany na Chrystusa.

Prośmy modląc się tym słowem, abyśmy potrafili świadczyć o Chrystusie tacy jacy jesteśmy i tam, gdzie jesteśmy. Może w tych miejscach gdzie mieszkamy i pracujemy jesteśmy jedynymi, którzy mogą innym opowiedzieć o Chrystusie. 

Kończy się okres Bożego Narodzenia. Czas radosnego przeżywania tajemnicy wcielenia Boga. Wsłuchując się w Słowo przeznaczone na tę niedzielę na początku  w sercu rodzi się wdzięczność  za własny chrzest. Po raz kolejny mamy okazję, aby zgłębić tajemnice tego wielkiego daru, jaki otrzymaliśmy- ŁASKI STANIA SIĘ DZIECKIEM BOŻYM.

Ewangelista Mateusz opowiada nam o chrzcie Jezusa. Można by powiedzieć, że przedstawia niejako moment „powołania” Jezusa. Jezus świadomy woli Ojca względem siebie uniża się i zanurza się w wodach Jordanu, zanurza się w naszej ciemności, w naszym grzechu, w naszej śmierci. Czyni to, aby pokazać, że Jest Emanuelem- Bogiem z Nami. Scena chrztu jest początkiem drogi, która zaprowadzi Jezusa na krzyż gdzie ukarze w pełny sposób swoją miłość do ludzi. Jezus w chrzcie staje się równy nam, aby nas podźwignąć i zaprowadzić do domu Ojca. Bóg odpowiada Synowi, potwierdza Jego drogę, nazywa „synem Umiłowanym”. Jak słyszymy u Proroka Izajasza Ojciec podtrzymuje swojego Sługę, tego, w którym ma upodobanie.

Podobnie i nas Bóg powołał do życia i wspólnoty z sobą już przez chrzest. Słowo przypomina nam, że jesteśmy „wybrani i umiłowani”. Zapewnia także, że niezależnie od drogi jaką pójdziemy będzie z nami. Prosi tylko, jak Jana Chrzciciela, aby pozwolić Mu wejść w naszą śmierć i ofiarować nam Życie.  

O CZYM TU MÓWIĆ?

Często chcesz się modlić ale siadasz/klękasz i Twoje myśli uciekają Ci ..Nie wiesz O CZYM MÓWIĆ? Ile czasu tak TRWAĆ? Rezygnujesz i zniechęcasz się. Myślisz, że Twoja relacja z Bogiem jest taka sucha, mało życiowa i nie ma sensu…

Zapraszamy na rekolekcje, które może pomogą Ci w odpowiedzi na te pytania i dadzą jakieś światełko  twojej wierze.

Niektóre punkty programu:

- UCZESTNICTWO W REKOLEKCJACH ŚDM: „OGIEŃ DLA NAS I CAŁEGO ŚWIATA” ( br. Marek i br. John z Taize)

- konferencja

- Adoracja Najświętszego Sakramentu

- czas na odpoczynek

- poznanie charyzmatu i życia Sióstr Pijarek 

Dla kogo?

- chętne dziewczyny od lat 15

Gdzie?

- dom Sióstr Pijarek, ul. Księży Pijarów 7, Kraków

Kiedy?

- od 20 do 22 stycznia 2017 r. Rozpoczynamy w piątek o godz. 18:00, a kończymy w niedzielę ok.11:30.

Koszt:

- ofiara dowolna (nie może to jednak stanowić przeszkody dla chętnej osoby)

Co zabrać?

OTWARTE SERCE, śpiwór, kapcie/buty zmienne, przybory toaletowe, ubrania, instrument muzyczny (jeśli na nim grasz), Pismo Święte (wystarczy Nowy Testament), coś do pisania, pisemna zgoda rodziców/opiekunów na uczestnictwo (wzór otrzymasz przy zgłoszeniu, jeśli jesteś osobą niepełnoletnią)

Zapisy:

- do 17 stycznia br. pod adresem: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. lub  pod nr. tel: 698 537 130 (wystarczy wyrazić chęć uczestniczenia i podać swoje dane: imię i nazwisko, wiek)