Siódma niedziela zwykła
O miłości napisano już wiele i ciągle znajduje się wiele takich co o niej mówią. Świadczą o tym choćby niedawno świętowane Walentynki. Dobrze, że miłość jest taka ważna dla ludzi ale czy tak nią żyjemy jak o niej piszemy?! Najlepszym nauczycielem Miłości jest sam Jezus, bo to On nas do końca umiłował. On mówi nam nieustannie a nie tylko od święta: „KOCHAM CIĘ”! 
Kocha i uczy kochać przede wszystkim przez to, co czyni dla nas. W tej niedzielnej Ewangelii ukazuje nam sedno Miłości. Łatwo jest kochać tych, którzy nas kochają. Ale czy w tym jest coś nadzwyczajnego?! Jezus dziś wzywa nas do miłości tych, którzy dla nas nie są PRZYJACIÓŁMI. Nie chodzi tylko o wrogów, ale o każdego człowieka, który jest obok. Czasem najtrudniej miłować tych, którzy żyją blisko. Nie są potrzebne wielkie gesty. Ale uśmiech czy dobre słowo wbrew wszelkim uprzedzeniom do kogoś jest prosty? Staraj się miłować w codzienności PRZYJACIÓŁ I nieprzyjaciół. To jest Miłość do której zaprasza nas Jezus. On to uczynił! „Popatrz na krzyż, oto dowód mej miłości, nikt Cię nie kocha tak jak ja…to dla Ciebie bo Cię kocham”
Rekolekcje dla dziewczyn z warsztatami teatralnymi - luty 2017 r.
Jeśli chcesz odkryć w sobie obraz Boga...
Jeśli zakładasz maski przed Bogiem i przed ludźmi...
Jeśli czujesz się manipulowana przez zło, niczym marionetka...
Jeśli chcesz rozwinąć talenty, którymi Ojciec Cię obdarzył...
To te rekolekcje są dla Ciebie!
Bóg chce odsłonić przed Tobą kurtynę nowych możliwości i talentów. Dasz się zaprosić na Jego spektakl?
Nie zwlekaj długo z odpowiedzią. To będzie dobry czas, aby odnowić więź z Nim i wydobyć z siebie różne możliwości.
KIEDY?
17-19 LUTEGO 2017 R. Rozpoczynamy w piątek o godz. 18:00, a kończymy w niedzielę ok.12:30.
GDZIE?
- dom Sióstr Pijarek, ul. Księży Pijarów 7, Kraków
DLA KOGO?
- chętne dziewczyny od lat 15
PROGRAM:
- spotkanie z Bogiem: modlitwa osobista i wspólnotowa
- warsztaty teatralne
- konferencja
- czas na odpoczynek
- poznanie charyzmatu i życia Sióstr Pijarek
Gdzie?
Koszt:
- ofiara dowolna (nie może to jednak stanowić przeszkody dla chętnej osoby)
Co zabrać?
OTWARTE SERCE, Pismo Święte (wystarczy Nowy Testament), śpiwór, kapcie/buty zmienne, przybory toaletowe, ubrania, instrument muzyczny (jeśli na nim grasz), coś do pisania, pisemna zgoda rodziców/opiekunów na uczestnictwo (wzór otrzymasz przy zgłoszeniu, jeśli jesteś osobą niepełnoletnią)
Zapisy:
- do 14 lutego br. pod adresem: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. lub pod nr. tel: 698 537 130 (wystarczy wyrazić chęć uczestniczenia i podać swoje dane: imię i nazwisko, wiek)
5 niedziele zwykła
Św. Paweł daje nam cenną radę: „aby wiara nasza opierała się na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej”. Moja osobista relacja z Jezusem kształtuje moją wiarę a nie ilość przeczytanych książek, wysłuchanych konferencji. Moja przyjaźń z Nim i zaangażowanie w nią przynosi owoce. To w takiej bliskiej zażyłości i dzięki niej mogę stawać się solą i światłem dla świata.
Wszyscy nawzajem potrzebujemy blasku i smaku w życiu. Dziś często ktoś lub coś gasi światło w moim życiu. Wystarczy tak niewiele, aby płomień ugasić. Moje wracanie do źródła światła i zapalanie się na nowo ma sens. Świat, który mnie otacza potrzebuje przecież mojego światła. Moje smakowanie na nowo Słowa jest konieczne. Tylko ta kie bycie Jego Świadkiem jest autentyczne
Dziękuję Ci Panie, że czynisz mnie Twoim światłem tu i teraz , nadawaj smak mojemu życiu.
Z prośbą w Leżajsku
„Proście więc Pan żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo” (Łk 10,2)
Z taką intencją udałyśmy się w IV niedzielę zwykłą do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Leżajsku. Dzięki życzliwości i otwartości oo. Bernardynów miałyśmy okazję na każdej Mszy Świętej przybliżać postać św. Pauli Montal i nasz charyzmat. Prosiłyśmy wszystkich o modlitwę w naszej intencji oraz o to, by nie zabrakło młodych ludzi, którzy będą wychodzić z Bożą Miłością do dzieci, młodzieży i rodzin. Po każdej Mszy świętej rozdawałyśmy także materiały związane z naszym Zgromadzeniem oraz informacją dotyczącą Przyjaciół Misji Pijarek.
Doświadczyłyśmy ogromnej ludzkiej życzliwości, zostałyśmy obdarowane dobrym słowem oraz zapewnieniem o modlitwie.
Panie miłosierny i święty, nadal posyłaj nowych robotników na żniwo Twego Królestwa! Pomagaj tym, których powołujesz, by Cię naśladowali w naszych czasach: spraw, by kontemplując Twoje oblicze, przyjmowali z radością tę przedziwną misję, którą im powierzasz dla dobra Twego Ludu i wszystkich ludzi. Ty, który jesteś Bogiem i żyjesz, i królujesz z Ojcem i Duchem Świętym
na wieki wieków. Amen.
4 niedziela zwykła
Pochylając się nad Słowem przeznaczonym na tę niedzielę w sercu rodzi się radość i pokój. Słowo bowiem przypomina nam po raz kolejny, że jesteśmy chciani i umiłowani przez Boga tacy, jacy jesteśmy.
Na co dzień słyszymy, że liczy się tylko człowiek mocny, który umie rozpychać się łokciami. Przekonują nas, że człowiek jest wart tyle ile ma: pieniędzy, wiedzy, kompetencji. Tymczasem w Liście do Koryntian słyszymy: „Bóg wybrał to, co głupie,… co niemocne… i co nie jest szlachetnie urodzone…”. Stając w prawdzie trzeba powiedzieć, że tak jest, bo wybrał nas. Ta prawda wyzwala. Nie muszę się starać być kimś innym niż jestem. Nie muszę specjalnej prężyć muskuły, aby zasłużyć na szczęście. Bóg daje mi je za darmo, za nic, w swoim Synu Jezusie Chrystusie. Pragnie tylko, abym przyjął Jego łaskę z wdzięcznością i „chlubił się w Nim”.
W Ewangelii usłyszymy po raz kolejny w swoim życiu „ Błogosławieni- Szczęśliwi”. Może jest to czas, aby zapytać o źródło mojego szczęścia? Czy jestem tak w głębi człowiekiem szczęśliwym? Szczęśliwym w Ewangelii jest płaczący, ubogi, spragniony, miłosierny, czystego serca…Trudno to pojąć, bo w naszym umyśle opisane w Ewangelii sytuacje nie dają szczęścia. Może więc trzeba przedefiniować nasze pojęcie szczęścia i poszukać go gdzie indziej.
Prorok Sofoniasz, którego tej niedzieli usłyszymy ukazuje nam na swój sposób czym jest szczęście. Pisze, że pokorni i sprawiedliwi (Ewangeliczni błogosławieni) będą pod opieką Boga. On sam będzie ich ochraniał, jak dobry pasterz swoje owce. Niczego nie będą się bali. To właśnie uczyni z nich ludzi szczęśliwych.
Prośmy Pana, abyśmy nigdy nie przestali wierzyć, że będąc blisko Niego jesteśmy Błogosławieni.
