Litugia Słowa tutaj

Żyć dziś TU i TERAZ  pełnią łaski obecności.

Chrystus zaprasza nas dziś do zatrzymania przy pytaniu:

Dziś w miejscu w którym żyje, pośród moich różnych relacji, obowiązków, w moim zabieganiu i zatrzymaniu jakie jest moje oczekiwanie i czuwanie wobec przyjścia Syna Człowieczego?

 Czuwać to dostrzegać i trwać.

Dostrzegać obecność Tego, który z miłości do nas przychodzi oraz dostrzegać dobro i piękno Jego działania we wszystkim co mi daje. To dostrzeganie nie jest  łatwe. Częściej niż myślimy możemy doświadczyć, że „tak jak za dni Noego” i my nie spostrzegamy się, kiedy zapominamy o Jego obecności , kiedy przestajemy dostrzegać, że to co doświadczamy jest Jego łaską i dobrem.

  Trwać „przy” i trwać „w”. To odnajdywać w codzienności, zwyczajności i banalności –niebanalność radosnego oczekiwania  oraz spotkania Boga i człowieka.

Prośmy, abyśmy w tych najbliższych dniach czuwali stawając się bardziej obecnymi przy Słowie.

Prośmy, abyśmy wyczuwali miłującą obecność Boga przy nas i wybierali wierność w spokojnym realizowaniu tego czego On pragnie wobec nas DZIŚ,TU i TERAZ. Abyśmy byli gotowi.

Dzień 27 listopada jest obchodzony w całym Zakonie Pijarów jak i Sióstr Pijarek jako Święto Patrocinium tzn. Święto Opieki św. Józefa Kalasancjusza. 
Tego dnia wszyscy, którzy tworzą rodzinę pijarską - ojcowie Pijarzy, SIOSTRY PIJARKI, wychowawcy, rodzice, uczniowie – oddajemy się w opiekę i wstawiennictwo św. Józefa Kalasancjusza prosząc, by ten, który jest "największym świętym wśród pedagogów i największym pedagogiem wśród świętych" pomagał każdemu z nas.

W naszych szkołach przeżywaliśmy to święto radośnie i na różne sposoby. Przedstawiamy tutaj relacje z dzisiejszego święta ze Szoły Podstawowej i Gimnazjum Sióstr Pijarek im. św. Józefa Kalasancjusza w Krakowie (Olszanicy).

Św. Józef Kalasancjusz i nasze talenty

Talent to szczególny dar. Dzięki niemu nasze życie staje się ciekawsze i piękniejsze. Bóg obdarzył każdego z nas licznymi darami. Dał nam zadanie pomnażania ich w służbie innym. Nasz Patron pokazał nam, jak współpracując z Bogiem pięknie można pomnożyć otrzymane dary i uczynić nimi wielkie rzeczy. W naszej Wspólnocie szkolnej przygotowywaliśmy się do obchodów święta naszego patrona, św. Józefa KALASANCJUSZA od ponad tygodnia. Poza odkrywaniem talentów u naszego Świętego, poznawaliśmy jego życie i bogactwo duchowe. To bogactwo Kalasancjusza pomagało nam odkrywać, że każdy z nas jest w sposób wyjątkowy obdarowany. Tym największym talentem jest życie, które otrzymaliśmy, po to aby je rozwijać i służyć  innym.

Był to czas radości, wspólnych spotkać, poznawania  siebie, a przez to nauki.W tym najważniejszym dniu – PATROCINIUM- 27 listopada cała nasza Społeczność szkolna rozpoczęła świętowanie od uroczystej Eucharystii. Dziękowaliśmy Bogu za nasze talenty i prosiliśmy Go, abyśmy potrafili tak, jak nasz Patron odkrywać je i dobrze wykorzystywać realizując swoje życiowe powołanie.

Podczas Mszy św. młodzież zaprezentowała elementy  pantomimy i krótkie wywiady, które  były odniesieniem do czasów Kalasancjusza.

Po tej uczcie duchowej, radosnym śpiewaniu, nasze  świętowanie kontynuowaliśmy w klasach, gdzie czekał poczęstunek, o który zadbali rodzice. Czekały na nas pyszne kanapki i rożne słodkości.

25 listopada 2001 roku w Rzymie nasza założycielka Matka Paula Montal została ogłoszona ŚWIĘTĄ. Choć żyła w dziewiętnastym wieku to Jej Miłość i zapał apostolski jest wielką inspiracją dla żyjących w dzisiejszym świecie. To ogromna pokusa, by podejść do Jej życia jak do wydarzeń odległych w czasie. My, pijarki pragniemy realizować to, co Ona czyniła. Chcemy - jak to sama wyraziła Matka Paula - "ratować rodziny ucząc dziewczęta świętej bojaźni Bożej". Matko Paulo wstawiaj się za nami, abyśmy każdego dnia odnawiane Miłością Pana z większą Radością i Pasją wychodziły do dzieci i młodzieży niosąc im Dobrą Nowinę. Ewangelizować Nauczając, Nauczać Ewangelizując!

św. Paulo Montal - módl się za nami.

Więcej na Jej temat możesz znaleźć tutaj

Idźmy z radością na spotkanie Pana!!!

Uroczystość Chrystusa Króla obchodzona w Kościele jest dla nas wszystkich lekcją pokory. Przypomina, że to Jezus jest naszym Panem, że On jest Królem każdego człowieka, Królem całego stworzenia, Królem wszystkiego co istnieje.

  I w dniu dzisiejszym nasz Pan i Król zaprasza nas do siebie, do swego królestwa. Słowa wypowiedziane do ukrzyżowanego łotra: „Dziś ze Mną będziesz w raju!” są skierowane do każdego z nas… jeśli chcemy przyjąć zaproszenie! Jeśli tylko uznamy, że On rzeczywiście jest Królem i że tylko Jego łaską jest wszystko, co posiadamy, co otrzymujemy i kim jesteśmy.

„Dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości” – bądźmy więc pokorni i wdzięczni za otrzymane dary. Wyrazem zaś wdzięczności za dar jest jego przyjęcie. Jeden z łotrów nie potrafił przyjąć łaski. Taką postawą sam wybrał oddalenie od Boga, wykluczenie poza Jego królestwo.

Dokąd chcę dojść? Czy potrafię przyjąć pokornie dar Boży, dokądkolwiek by mnie prowadził? Czy wybieram oddalenie od Pana i Króla wszechświata, czy też pójdę z radością na Jego spotkanie? Jego dar jest przeznaczony także dla mnie, ale mam władzę go odrzucić. Jaki jest mój wybór???