TU WSZYSTKO SIĘ ZACZĘŁO, mówił Jan Paweł II wspominając swoje dzieciństwo w Wadowicach.

Dla Pauli Montal, dziś świętej matki Pauli, założycielki Zgromadzenia Sióstr Pijarek, wszystko zaczęło się 220 lat temu, w Arenys de Mar, 11 października 1799 r. Ta okrągła rocznica zaprasza do szczególnych wspomnień o początkach życia Pauli i o tym, co zrobiła dla wielu kobiet i dla całego Kościoła zakładając zgromadzenie zakonne oddane nauczaniu i wychowaniu dziewcząt według hasła:

RATOWAĆ RODZINY NAUCZAJĄC ŚWIĘTEJ BOJAŹNI BOŻEJ!

Arenys de Mar, rodzinne miasto Pauli, położone nad M. Śródziemnym, ok. 40 km na północ od Barcelony, jest miastem portowym, utrzymującym się z handlu. Jednym z jego głównych produktów eksportowych były koronki. Paula, podobnie jak jej mama, mistrzyni w ich wytwarzaniu, wykorzystała swoje zdolności by przyciągać do zakładanych przez siebie szkół dziewczęta. Uczyła je wyrobu słynnych koronek z Arenys, ale łączyła te praktyczne umiejętności z wiedzą teoretyczną, przekazywana na bardzo wysokim poziomie.

Dziś szkoły sióstr pijarek na całym świecie podejmują dzieło rozpoczęte przez Paule Montal. Uczą prawdy o świecie, ale kształtują też ducha i pobożność; obok wiary przekazują także wiedzę, aby zapewnić godną pozycję i dowartościować rolę kobiety w społeczeństwie.

Zapraszamy do rozważania Słowa Bożego:

Jak wyglądała ta niedziela powołaniowa? Głos oddajemy tygodnikowi katolickiemu "NIEDZIELA":

https://www.niedziela.pl/artykul/45689/Szczesliwe-zycie-i-spelnione-marzenia

– Pan Bóg wzywa dzisiaj młodych. Bóg nie ma kryzysu powołań. On powołuje, ale jest kryzys osób, które Bóg powołuje, jest kryzys odpowiedzialności, odwagi i ryzyka. Trzeba zaryzykować, aby podjąć tę misję – powiedziała s. Monika, pijarka podczas niedzieli powołaniowej.

Razem z nią akcję prowadziła s. Joanna, pijarka, która opowiedziała, jak odkryła plan Boga na własne życie. – Przy parafii prowadziłam scholę i grupy młodzieżowe, bo lubię pracę z dziećmi i młodzieżą – mówi s. Joanna. – Rozmawiałam z Bogiem o swoich planach, marzeniach i pewnego dnia pojawiła się myśl, by zostać siostrą zakonną, ale odrzuciłam ją. Myśl jednak wracała i tak niespodziewanie przez Facebook poznałam siostry pijarki. Zobaczyłam, że to, co one robią, to jest właśnie to, co ja uwielbiam robić. Moje pragnienia i marzenia zaczęły się łączyć. Lepszego scenariusza na życie sama bym sobie nie wymyśliła. Dzisiaj jest bardzo szczęśliwą pijarką i dziękuję Bogu, że to się tak potoczyło. Realizuję swoje pasje, pragnienia i marzenia, będąc siostrą. Głęboko wierzę, że tylko z Bogiem możemy spełniać marzenia, bo On jako nasz Stwórca i Zbawca, wie co dla nas jest najlepsze.

Rozważanie na kolejną niedzielę: