Synaj, Horeb, Moria, Golgota, Giewont, Kasprowy … - wymieniać można ich wiele. Góry, to wspólny element, którym można spiąć czytania na dzisiejszą niedzielę.Góry rodzą w nas szacunek i radość, gdy zdobywamy jakiś szczyt, czujemy się szczęśliwi choć na chwilę, tak po ludzku. Imponują swoją potęgą, tajemniczością i niedostępnością. Odczuwamy wobec nich lęk, bo potrafią być bezwzględne i dzikie. Jednak wspinamy się, zdobywamy szczyty, pragniemy zaznawać tego napięcia, trudu, a przede wszystkim satysfakcji.

Wspinamy się, aby ,,dosięgnąć” samego Boga, by na chwilę pomyśleć i poczuć, że jest Ktoś i właśnie tutaj jest nam do Niego bliżej. To także miejsce by wreszcie poczuć wolność i nabrać nieco dystansu do siebie, swoich codziennych spraw, by po prostu odpocząć.

„Drogi Twe Panie to łaska i wierność” 

              Rozpoczynamy nowy czas kolejny „Wielki Post” w naszym życiu. Nasza uwaga koncentruje się na pracy nad sobą, na postanowieniach. Tymczasem ku zaskoczeniu pierwsze czytanie tej wielkopostnej niedzieli rozpoczyna się od obietnicy Boga, jaką złożył Noemu: „już nigdy  nie zostanie zgładzona żadna istota żywa”. Przez te słowa Bóg przypomina o tym co w tym czasie powinno być najistotniejsze, a o czym mówi kolekta tej niedzielnej liturgii „abyśmy postępowali w tajemnicy Chrystusa”. Słuchając, czytając Pismo Święte w tym czasie mamy po raz kolejny sposobność do poznania Boga i Jego ogromnej miłości. Dziś, tej niedzieli nasz dobry Ojciec przypomina, że nigdy nikogo nie potępia, ukazuje się jako łaskawy i wierny swojemu Słowu. W ten sposób pragnie nam dodać odwagi, abyśmy się do niego zbliżali tacy, jacy jesteśmy.

Pośpiech, tysiące spraw powoduje czasem zamieszanie, w którym trudno nam o pogłębienie naszej wiary i dobre przeżywanie relacji z innymi. Dobrą okazją, aby to zmienić były ostatnie rekolekcje w naszym domu. Kilka dziewczyn (a dokładnie 10) z różnych stron Polski postanowiło to zmienić. Przyjechały na rekolekcje z warsztatami kulinarnymi, aby posmakować sens relacji z Bogiem i drugim człowiekiem. W tym czasie wzbogaciły swój warsztat kulinarny. Nie zabrakło  kuchni hiszpańskiej, gruzińskiej, włoskiej ale także tradycyjnych potraw w nowym wydaniu. Oczywiście był czas na refleksję osobistą, konferencje, modlitwę, rozmowę, spokojną Spowiedź świętą czy rozmowę z kapłanem, poznanie charyzmatu sióstr pijarek i ich życia oraz na najważniejsze spotkanie jakim jest Eucharystia.

Zapraszamy na najbliższe rekolekcje już 16 do 18 marca br. Tym razem czekają na nas warsztaty muzyczne.

Poniżej kilka zdjęć z tego czasu:

W dniach 31.01 – 3.02 w Cullera koło Walencji odbywało się III Sympozjum Edukacyjne pod hasłem: „Somos escuela, somos futuro”. Zorganizowały go trzy Fundacje działające w Hiszpanii pod patronatem Sióstr Pijarek. W Sympozjum wzięło udział około 250 osób – sióstr pijarek oraz nauczycieli świeckich. Zaproszone też zostały trzy siostry z Polski: s. Krystyna Róż, s. Helena Matras i s. Joanna Tajduś. Byli również obecni niektórzy ojcowie pijarzy z Hiszpanii z Ojcem Generałem i siostry kalasantynki z Matką Generalną.

 Sympozjum było bardzo dobrym, ubogacającym wszechstronnie doświadczeniem. Poza trzema świetnymi wystąpieniami przedpołudniowymi, wyjaśniającymi co oznaczają sformułowania  „escuela educadora, innovadora y evangelizadora”, po południu były warsztaty z tego zakresu w grupach (12 grup do wyboru).

Wieczorami były występy artystyczne raz zespołu Bvocal z Saragossy, a drugi raz - Orkiestry z Gandii.

Ale najlepsze były spotkania przy stole, w przerwach z różnymi osobami, dzielenie się różnymi doświadczeniami z życia i szkoły.

Czas był bardzo wypełniony i mijał szybciutko. W wolnych chwilach były oczywiście spacery nad morze. Było zbieranie muszelek, obserwowanie wschodu słońca i napisy na piasku… A na zakończenie zdjęcia, zdjęcia w różnych ujęciach, różnych miejscach,  różnych grupach… i tęsknota za następnym takim spotkaniem.