Jesteśmy pijarkami i jesteśmy zaproszone do przeżywania naszego powołania z radością oraz do nieustannej i wdzięcznej pamięci o tym darze. Musimy każdego dnia odświeżać otrzymany dar i pozwolić, aby nasze serca zostały odnowione poprzez słuchanie głosu Mistrza, który przychodzi ponownie do naszego życia i mówi nam: Przyjdź i chodź za mną! Chodź i zobacz!
2 lutego 1847 r. Paula Montal i jej pierwsze towarzyszki: Inés Busquets, Felicia Clavell i Francisca de Domingo złożyły śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, do których dołączyły czwarty ślub poświęcenia się nauczaniu, jako Córki Maryi, Pijarki.
2 lutego 1997 r. to data obchodu 150. rocznicy profesji Pauli Montal i dzień, w którym odzyskałyśmy czwarty ślub poświęcenia się nauczaniu, zawieszony przez Kościół w 1870 r. W tym dniu został on radośnie wypowiedziany na nowo w Instytucie, przez większość sióstr pijarek, odzyskując to, co było pierwotnym charyzmatem naszego zgromadzenia.
Ze względu na te pamiętne wydarzenia, wybieramy 2 dzień każdego miesiąca jako Dzień Powołania Pijarek. Jest to dzień wspomnienia św. Pauli i pierwszych pijarek, dzień wdzięczności, odnowienia i odtworzenia w naszych sercach, we wspólnocie i w przestrzeniach misji daru powołania pijarskiego.
Jako pijarki jesteśmy zaproszone, aby każdego dnia być świadkami miłości Boga, niosąc Dobrą Nowinę i oferując „drogi sensu”, prowokując innych, zwłaszcza młodych ludzi, aby zadawali sobie pytanie o cel swojego życia. Jest to też okazja do pogłębiania życia chrześcijańskiego i doświadczenia powołaniowego.
Każdego drugiego dnia miesiąca odnawiamy nasze powołanie do bycia pijarkami, zarówno osobami konsekrowanymi jak i świeckimi, które czują się wezwane przez Pana do pójścia śladami Pauli Montal w dzisiejszym świecie.