Zgromadzenie Sióstr Pijarek, poświęcające się realizacji nauczycielskiej misji Kościoła przez bardzo długi czas nie miało realnej możliwości zagoszczenia na ziemiach polskich. Hiszpańskie korzenie sprawiały, że siostry w I poł. XX w. na zakładanie nowych wspólnot poza Hiszpania brały pod uwagę głównie kraje Ameryki południowej i środkowej (Kuba, Argentyna, Brazylia) oraz odległe kraje, często odbierane jako misyjne (Japonia, Filipiny, Senegal).
Polska nie należała do żadnej z tych kategorii. Fundacji na ziemiach polskich nie sprzyjał także okres II wojny światowej oraz następujący po nim długoletni czas rządów komunistycznych. Realna okazja sprowadzenia do Polski Sióstr Pijarek nadarzyła się w 1989 r. Zmiany systemowe w państwie umożliwiły podejmowanie działalności charyzmatycznej przez wiele zgromadzeń zakonnych. W związku z tym Ojcowie Pijarzy, o. Gerard Brumirski, będący wówczas asystentem generalnym Zakonu Pijarów, o. Stefan Denkiewicz oraz ówczesny Prowincjał Zakonu Pijarów w Polsce, o. Jan Taff podjęli rozmowy z Przełożoną Generalną Instytutu Córek Maryi Sióstr Szkół Pobożnych, m. Teresą Sesma, proponując siostrom założenie fundacji w Polsce. Był rok 1989. Zaproszenie poparte zostało faktem pojawienia się dwóch młodych nauczycielek z okolic Łowicza – Marii Pietrzak i Małgorzaty Słomianej, gotowych wstąpić do zgromadzenia jeszcze w tym roku. Po raz pierwszy w historii zgromadzenia to obecność kandydatek stała się przyczyną założenia wspólnoty.
Pozostając pod duchową opieką Ojców Pijarów, dwie młode kobiety przygotowywały się do rozpoczęcia życia zakonnego, gdy tylko pierwsze siostry przyjadą do Polski.
Nastąpiło to 22 września 1990 r. Do Polski przyleciały wówczas: m. Maria de la Iglesia, m. Julia Ruiz i m. Carmen Muruzabal. Czekały na nie jednak już nie dwie a cztery kandydatki, ponieważ w międzyczasie dołączyły do oczekujących Urszula Kwaśniewska i Marta Wojda. Pierwsza wspólnota pod wezwaniem Matki Bożej Częstochowskiej, zamieszkała na ostatnim piętrze budynku Liceum Ojców Pijarów przy ul. Akacjowej, liczyła zatem 7 osób.
Siostry początkowo skupiły się na formacji kandydatek, które stopniowo zgłaszały się do zgromadzenia. Pierwsze siostry z Polski z czasem zaczęły podejmować pracę katechizując w szkołach i przedszkolach.
